home

ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Η αποκωδικοποίηση του Ελληνικού Αλφαβήτου
Κάθε γράμμα αντιπροσωπεύει κάποιο σύμβολο-εργαλείο-γεγονός-πράξη-επιθυμία.

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα και Αριστοτέλη τα γράμματα χωρίζονται σε 3 κατηγορίες:    
1) Ήχοι και εικόνες που οφείλονται στο φυσικό ανθρώπινο περιβάλλον (γεωγραφικός και φυσικός χώρος, κλίμα, χλωρής, πανίς).
2) Ήχοι και εικόνες που προεκλήθησαν από τις δραστηριότητες (έργα) του ανθρώπου (εργαλεία-όπλα- εκμετάλλευσι φυσικών πηγών κ.α. ).
3) Ήχοι και εικόνες που οφείλονται στις υποστασιακές εκδηλώσεις του ανθρώπου (δίψα, πείνα, πόνος, οργή, φόβος, έκπληξη, θαυμασμός, κλήσι, άπωσι, έρως, θάνατος, νίκη, κ. α.).
     

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ - Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

 «»

Δ: Ο παλαιολιθικός Έλλην κυνηγός και μετέπειτα βοσκός διδάσκεται από τα ζώα παρατηρώντας το αρσενικό να δαγκώνει (ΔΟΝΤΙ -Δαμάζω) το θηλυκό για να το υποτάξει στις ορέξεις του.

Αυτό το προϊστορικό εργαλείο που μοιάζει με «δόντι»  βρέθηκε στη Σιάτιστα, έχει μήκος  15εκ. και 10εκ. πλάτος (μουσείο της Βεροίας) χρονολογείται στα 100.000 χρόνια.
Ο ήχος που κάνει ένας κορμός δέντρου που πέφτει δούπ, δούπ, δούπ, δημιουργεί τη λέξη Δούπος  και Δού ονόμασαν το κομμένο ξύλο.
(Οδύσ.Ε 162-164): δού-ρατα = Ξύλα). Στον Όμηρο το «Δένδρο» είναι «Δρύς» «τώ μέν άρα προπάροιθε πυλάων ύψηλλάων έστασαν ώς ότε δρύες ούρεσιν υψικάρηνοι αϊ τ' άνεμον μίμνουσι και υετόν ήματα πάντα ρίζησιν μεγάλησι διηνεκέεσσ ' αραρυίαι».

Επίσης η πτώση ενός βράχου αφήνει παρόμοιο δούπο, αλλά και τα κύματα όταν χτυπάνε μέσα σε σπηλιές. 

περισσότερα για το Δέλτα